EXISTENTIËLE EN NIET-EXISTENTIËLE TEKENS
Strikt genomen hebben de eerste vier tekens geen echt persoonlijke betekenis. Vandaar dat al in de oudste Astrologische teksten het vijfde Teken, Leeuw, als het teken van de individuele geboorte wordt aangegeven. De eerste vier tekens hebben weliswaar uitgesproken betekenissen, voortvloeiend uit de naadloze aansluiting tussen hun element en hun bewegingsaard, maar vanuit het oogpunt van het concrete menselijke bestaan zit er qua kracht en energie iets ongerichts in. Een andere benadering van hetzelfde gegeven is dat geen enkel mens hier op Aarde kan verschijnen zonder de zaadcel (Ram) van een vader, en de eicel (Stier) van de moeder. Bovendien is er na het samensmelten van deze twee cellen nog de genetische overdracht ( Tweelingen) en moeten samensmelting en overdracht ook ergens plaats vinden; dat gebeurt allemaal in de baarmoeder ( Kreeft). Pas in het vijfde teken begint de strijd om het bestaan en moet geleidelijk aan worden geleerd alles op eigen kracht te doen. In dat teken, Leeuw, is het afgelopen met de paradijselijke situatie en begint de harde wereld van normen, code’s, vormen en klokketijd, gedicteerd door de lichaamsfunctie’s waarmee wij vanaf dat moment zelfstandig moeten mee leren omgaan. De eerste vier tekens vormen daarna een stuk verleden waarnaar wij niet kunnen terug keren en zijn in die zin een afgesloten geheel. In dit opzicht is het opvallend dat de astrologie aan de 29ste graad van Kreeft een speciale betekenis toekent. Technisch gesproken heet deze graad de "val" van Mars, terwijl in het overliggende Teken, Steenbok, de "verhoging" van Mars wordt genoemd. In die zin kan 29° Kreeft in verband worden gebracht met de "val" van Adam en Eva, waarna zij uit het paradijs worden verdreven. Het martiale karakter van deze graad wordt in het bijbelverhaal uitgedrukt door de Engel met het vlammende zwaard, die vanaf dat moment de Oostelijke ingang van het paradijs bewaakt. Adam en Eva mogen wel terug naar het paradijs, maar dan alleen via de Westelijke ingang, wat inhoudt dat zij een halve cirkel moeten afleggen door de buitenparadijselijke dreven. Een halve cirkel voorbij 2¨° Kreeft ligt 29° Steenbok, waar Mars in verhoging staat. Het beeld van deze graad is al evenzeer in de Bijbel te vinden: Het oog van de naald, waar een kameel makkelijker doorheen kan, dan een rijke man.
Het strijdtraject tussen Leeuw en Steenbok, wordt aangeduid als het "heden", wij moeten daarin de wereld om ons heen verkennen en leren hanteren (Maagd), de ander tegenover ons tegelijkertijd leren trotseren en respecteren (Weegschaal), de eigen verborgen drijfveren en conditioneringen ontmaskeren en transformeren (Schorpioen). Pas in die fase die door de laatste vier Tekens aangegeven wordt, komen wij aan onze echt eigen perspectieven toe, onze wezenlijke" toekomst" en aan datgene wat wij in onszelf in de wereld kunnen neerleggen en haar kunnen nalaten. Deze fase valt in twee-gedeelten uiteen: een nog existentiële, Boogschutter-Steenbok, waarin wij onze krachten al ten dienste stellen van een groter en onpersoonlijk geheel maar deze krachten nog tegelijkertijd zien toenemen door de schaalvergroting die in het spel is: een niet-existentiële, Waterman-Vissen, waarin onze relatie tot dit groter geheel een zuiver sociaal karakter krijgt. Die relatie breidt zich op den duur uit tot de totale, voor ons bijna, onomvatbare en altijd min of meer diffuus ( onscherp) blijvende wereld waarin wij door geboorte nu eenmaal "geworpen" zijn. In deze laatste fase is deze wereld op geen enkele manier meer te gebruiken voor zuiver persoonlijke doeleinden en groei. Reeds aan het begin ervan, in Waterman, treden wij eigenlijk terug uit het actieve bestaan waarin het ontwikkelen van ons ik, bewust of onbewust, centraal staat – een soort pensionering. Vanaf dat moment drijft ons voortbestaan, en een eventuele verdere groei, maar dan alleen als mens, nog slechts datgene wat de wereld ons voordien, via onze actie’s en reactie’s, aan levenswijsheid heeft geschonken.
De drie segmenten van elk 120° beginnen alle met een Vuurteken – de tekens die te maken hebben met het inslaan van een nieuwe weg. Anders zou de impuls van het vuur gevaar lopen te imploderen in plaats van te exploderen. Boogschutter is het dubbele of beweeglijke van deze drie en bevat daardoor een bepaalde tweeslachtigheid. Er is een soort keuze, want de impuls van dit teken kan twee kanten op; Werkt hij omhoog, of naar de diepte, maar in ieder geval verticaal, dan ontstaat de mogelijkheid ook iets van het zuivere eigene aan de wereld toe te voegen. In het andere geval, werking in de breedte, wordt aan het eigen wezen alleen maar iets van de wereld toegevoegd, dat echter geen individueel maar een collectief karakter heeft. Kiezen voor het eerste verwijst naar het verticale want men moet diep in zichzelf tasten, de grotere lijnen in het eigen leven onder ogen durven zien, om die persoonlijke visie op de eigen onderste steen te grondvesten alvorens die naar buiten te kunnen brengen. Kiezen voor het tweede verwijst naar het horizontale, want men tast zijn omgeving af om die stroming – religieus, politiek of anderszins – te vinden waarmee - men de meeste affiniteit voelt. Op de collectieve weg, geeft het Teken Boogschutter datgene aan waar iemand zijn overtuiging achter kan zetten, wat weer in grote mate bepalend is voor zijn maatschappelijke mogelijkheden in de
volgende fase, Steenbok. Op de collectieve weg geeft dit teken de maatschappelijke omstandigheden aan waarbinnen mensen op grond van hun overtuiging(en) wel of niet kunnen functioneren en wel of niet geaccepteerd worden. Op de collectieve weg vanuit Boogschutter staan dit teken en het volgende, Steenbok, in hun simpelste vorm voor respectievelijk Kerk en Staat. Waterman en Vissen daarentegen zijn veeleer verbonden met het sociale, de franje van het maatschappelijke tapijt, de goede doelen waarvoor men zich kan inzetten. Via onze maatschappelijke mogelijkheden kunnen wij onze positie in de wereld nog direct versterken, via de sociale activiteiten lukt dit nauwelijks en hoogstens indirect. Op de collectieve weg staat Waterman voor het verenigingsleven en voor elke groep waarvan het binnentreden ons in een gesloten netwerk van relatie’s brengt, d.w.z. een netwerk van mensen om ons heen die ook elkaar allemaal kennen. Zo is ook elke vorm van sociale controle een typisch Waterman gegeven! Vissen markeert op de collectieve weg de algemene en sociale en andere maatregelen waarvan wij, zonder er iets aan te kunnen toe- of afdoen, soms profiteren en andere keren het slachtoffer dan wel het offer zijn. In het laatste geval, waarin wij het offer zijn, wekt het pijnlijke en onrechtvaardige dat ons overkomt zo’n algehele opschudding of afschuw dat herhaling van de misstand wordt voorkomen. Ons Lot beschermt dan alle anderen ertegen dat het hun ook overkomt! Hopelijk is duidelijk dat hoe sterk de keuze voor de individuele weg ook is, de collectieve altijd zijn tol zal eisen.
De keuze van de weg is vrij, net zoals de keuze de keuze voor het bewustzijn dat is! Over het algemeen zal voor dit extra worden gekozen indien de Transsaturnale Planeten en/of de Zwarte Lichten dominerende rollen spelen in de horoscoop en vooral als binnen dit geheel de "droge" factoren – Uranus, Pluto, Vulcanus en/of de Zwarte Maan – de boventoon voeren.
-----------------Strikt genomen hebben de eerste vier tekens geen echt persoonlijke betekenis. Vandaar dat al in de oudste Astrologische teksten het vijfde Teken, Leeuw, als het teken van de individuele geboorte wordt aangegeven. De eerste vier tekens hebben weliswaar uitgesproken betekenissen, voortvloeiend uit de naadloze aansluiting tussen hun element en hun bewegingsaard, maar vanuit het oogpunt van het concrete menselijke bestaan zit er qua kracht en energie iets ongerichts in. Een andere benadering van hetzelfde gegeven is dat geen enkel mens hier op Aarde kan verschijnen zonder de zaadcel (Ram) van een vader, en de eicel (Stier) van de moeder. Bovendien is er na het samensmelten van deze twee cellen nog de genetische overdracht ( Tweelingen) en moeten samensmelting en overdracht ook ergens plaats vinden; dat gebeurt allemaal in de baarmoeder ( Kreeft). Pas in het vijfde teken begint de strijd om het bestaan en moet geleidelijk aan worden geleerd alles op eigen kracht te doen. In dat teken, Leeuw, is het afgelopen met de paradijselijke situatie en begint de harde wereld van normen, code’s, vormen en klokketijd, gedicteerd door de lichaamsfunctie’s waarmee wij vanaf dat moment zelfstandig moeten mee leren omgaan. De eerste vier tekens vormen daarna een stuk verleden waarnaar wij niet kunnen terug keren en zijn in die zin een afgesloten geheel. In dit opzicht is het opvallend dat de astrologie aan de 29ste graad van Kreeft een speciale betekenis toekent. Technisch gesproken heet deze graad de "val" van Mars, terwijl in het overliggende Teken, Steenbok, de "verhoging" van Mars wordt genoemd. In die zin kan 29° Kreeft in verband worden gebracht met de "val" van Adam en Eva, waarna zij uit het paradijs worden verdreven. Het martiale karakter van deze graad wordt in het bijbelverhaal uitgedrukt door de Engel met het vlammende zwaard, die vanaf dat moment de Oostelijke ingang van het paradijs bewaakt. Adam en Eva mogen wel terug naar het paradijs, maar dan alleen via de Westelijke ingang, wat inhoudt dat zij een halve cirkel moeten afleggen door de buitenparadijselijke dreven. Een halve cirkel voorbij 2¨° Kreeft ligt 29° Steenbok, waar Mars in verhoging staat. Het beeld van deze graad is al evenzeer in de Bijbel te vinden: Het oog van de naald, waar een kameel makkelijker doorheen kan, dan een rijke man.
Het strijdtraject tussen Leeuw en Steenbok, wordt aangeduid als het "heden", wij moeten daarin de wereld om ons heen verkennen en leren hanteren (Maagd), de ander tegenover ons tegelijkertijd leren trotseren en respecteren (Weegschaal), de eigen verborgen drijfveren en conditioneringen ontmaskeren en transformeren (Schorpioen). Pas in die fase die door de laatste vier Tekens aangegeven wordt, komen wij aan onze echt eigen perspectieven toe, onze wezenlijke" toekomst" en aan datgene wat wij in onszelf in de wereld kunnen neerleggen en haar kunnen nalaten. Deze fase valt in twee-gedeelten uiteen: een nog existentiële, Boogschutter-Steenbok, waarin wij onze krachten al ten dienste stellen van een groter en onpersoonlijk geheel maar deze krachten nog tegelijkertijd zien toenemen door de schaalvergroting die in het spel is: een niet-existentiële, Waterman-Vissen, waarin onze relatie tot dit groter geheel een zuiver sociaal karakter krijgt. Die relatie breidt zich op den duur uit tot de totale, voor ons bijna, onomvatbare en altijd min of meer diffuus ( onscherp) blijvende wereld waarin wij door geboorte nu eenmaal "geworpen" zijn. In deze laatste fase is deze wereld op geen enkele manier meer te gebruiken voor zuiver persoonlijke doeleinden en groei. Reeds aan het begin ervan, in Waterman, treden wij eigenlijk terug uit het actieve bestaan waarin het ontwikkelen van ons ik, bewust of onbewust, centraal staat – een soort pensionering. Vanaf dat moment drijft ons voortbestaan, en een eventuele verdere groei, maar dan alleen als mens, nog slechts datgene wat de wereld ons voordien, via onze actie’s en reactie’s, aan levenswijsheid heeft geschonken.
De drie segmenten van elk 120° beginnen alle met een Vuurteken – de tekens die te maken hebben met het inslaan van een nieuwe weg. Anders zou de impuls van het vuur gevaar lopen te imploderen in plaats van te exploderen. Boogschutter is het dubbele of beweeglijke van deze drie en bevat daardoor een bepaalde tweeslachtigheid. Er is een soort keuze, want de impuls van dit teken kan twee kanten op; Werkt hij omhoog, of naar de diepte, maar in ieder geval verticaal, dan ontstaat de mogelijkheid ook iets van het zuivere eigene aan de wereld toe te voegen. In het andere geval, werking in de breedte, wordt aan het eigen wezen alleen maar iets van de wereld toegevoegd, dat echter geen individueel maar een collectief karakter heeft. Kiezen voor het eerste verwijst naar het verticale want men moet diep in zichzelf tasten, de grotere lijnen in het eigen leven onder ogen durven zien, om die persoonlijke visie op de eigen onderste steen te grondvesten alvorens die naar buiten te kunnen brengen. Kiezen voor het tweede verwijst naar het horizontale, want men tast zijn omgeving af om die stroming – religieus, politiek of anderszins – te vinden waarmee - men de meeste affiniteit voelt. Op de collectieve weg, geeft het Teken Boogschutter datgene aan waar iemand zijn overtuiging achter kan zetten, wat weer in grote mate bepalend is voor zijn maatschappelijke mogelijkheden in de
volgende fase, Steenbok. Op de collectieve weg geeft dit teken de maatschappelijke omstandigheden aan waarbinnen mensen op grond van hun overtuiging(en) wel of niet kunnen functioneren en wel of niet geaccepteerd worden. Op de collectieve weg vanuit Boogschutter staan dit teken en het volgende, Steenbok, in hun simpelste vorm voor respectievelijk Kerk en Staat. Waterman en Vissen daarentegen zijn veeleer verbonden met het sociale, de franje van het maatschappelijke tapijt, de goede doelen waarvoor men zich kan inzetten. Via onze maatschappelijke mogelijkheden kunnen wij onze positie in de wereld nog direct versterken, via de sociale activiteiten lukt dit nauwelijks en hoogstens indirect. Op de collectieve weg staat Waterman voor het verenigingsleven en voor elke groep waarvan het binnentreden ons in een gesloten netwerk van relatie’s brengt, d.w.z. een netwerk van mensen om ons heen die ook elkaar allemaal kennen. Zo is ook elke vorm van sociale controle een typisch Waterman gegeven! Vissen markeert op de collectieve weg de algemene en sociale en andere maatregelen waarvan wij, zonder er iets aan te kunnen toe- of afdoen, soms profiteren en andere keren het slachtoffer dan wel het offer zijn. In het laatste geval, waarin wij het offer zijn, wekt het pijnlijke en onrechtvaardige dat ons overkomt zo’n algehele opschudding of afschuw dat herhaling van de misstand wordt voorkomen. Ons Lot beschermt dan alle anderen ertegen dat het hun ook overkomt! Hopelijk is duidelijk dat hoe sterk de keuze voor de individuele weg ook is, de collectieve altijd zijn tol zal eisen.
De keuze van de weg is vrij, net zoals de keuze de keuze voor het bewustzijn dat is! Over het algemeen zal voor dit extra worden gekozen indien de Transsaturnale Planeten en/of de Zwarte Lichten dominerende rollen spelen in de horoscoop en vooral als binnen dit geheel de "droge" factoren – Uranus, Pluto, Vulcanus en/of de Zwarte Maan – de boventoon voeren.
Opnieuw de Dierenriem, maar nu in tweeën verdeeld via de lijn 0° Leeuw en 0° Waterman. Dat is de verdeling ervan in een existentiële helft, van Leeuw tot Steenbok, en een niet-existentiële, van Waterman tot en met Kreeft. In de laatstgenoemde helft ( Waterman – Kreeft), overweegt het leven, houder van de oorspronkelijke krachten, op het bestaan dat zich afspeelt tussen de code’s, normen en regels van het maatschappelijk bestel.
( Existentiefilosofie: waarin de nadruk valt op het individu en zijn bestaan in de telkens aanwezige situatie, de spanning tussen het zijn en het niets, en de dood).
In de eerstgenoemde (Leeuw – Steenbok ), ligt dit precis andersom: het leven is er ondergeschikt aan de eisen die uit de maatschappelijke omstandigheden voortvloeien. In het eerste van de existentiële tekens, Leeuw, is deze tendens nog heel zwak maar daarna wordt hij voortdurend sterker en in het laatste teken van de existentiële serie, Steenbok, bereikt hij zijn maximum dat tevens het punt van omslag is. In Waterman, het eerste van de niet-existentiële Tekens, is het leven nog relatief zwak en uit het zich vooral in een medeleven met anderen, maar darna wordt het voortdurend sterker; in het Teken kreeft bereikt het zijn maximum.Het proces door de existentiële helft van de Dierenriem kan aldus worden samengevat. In Leeuw ontstaat het persoonlijke Ik, in een soort tweede geboorte na het geboren worden als zaadcel in Ram. Het volgende Teken, Maagd, is het veld voor het avontuur van dit Ik, in wezen een eenzaam avontuur waarin slechts de wereld tegenspel biedt. De mensen in die wereld worden er nog nauwelijks in betrokken; dat volgt pas in de Weegschaalfase. Deze representeert ( staat gelijk met ), de confrontatie met de ander binnen de partnerrelatie, waar Schorpioen het strijdtoneel voor offreert, het strijdtoneel van projectie’s tussen de partners over en weer en van hun verborgen drijfveren. Alles wat een te gering individueel karakter heeft, sneuvelt in dit gevecht, hetzij door aanpassing ( Weegschaal), hetzij door bewustwording en transformatie ( Schorpioen ). Daardoor wordt het Ik in deze fase tot een Individu! In Boogschutter gaan de maatschappelijke verhoudingen pas echt meespelen, de verhoudingen die niet alleen voor mij en mijn partner gelden maar voor iedereen. Steenbok, het Teken waarin de existentiële druk zijn maximum bereikt, vertegenwoordigt de harde faqade ervan: het individu stelt zich tegenover de maatschappij en streeft er met alle kracht en overtuiging naar om hemzelf en de zijnen een plaats onder de Zon te veroveren. In die strijd wordt men van Individu tot Iemand in de maatschappij. Dan is de existentiële weg ten einde en begint de levenshelft.
In de existentiële helft van de dierenriem gaat het om een proces dat zich binnen de klokketijd voltrekt en waarin elke stap een bepaalde hoeveelheid tijd in beslag neemt. In de andere helft speelt de tijd geen rol: de effecten van die zes tekens zijn er tegelijkertijd, zoals al werd gezegd door de koppeling van de eerste vier met het voorgeboortelijke. Bij de laatste twee Tekens ligt dit iets anders. Ook zij vallen buiten de klokketijd, maar eerder omdat deze tijd en de daarmee verbonden "historie" zijn afgeschaft. Om iemand te worden in de maatschappij heeft men een bepaalde opleiding nodig, een bepaald arbeidsverleden en soms zelfs een bepaalde leeftijd – allemaal historische zaken, die voor een groot deel bepalen wat men in de maatschappij kan worden.
Ook op het gebied van duiden van de persoonlijke horoscoop is het maken van deze splitsing van belang. Vooral in het begin is het n.l. lastig aan planeten in de niet-existentiële helft een op de concrete wereld een gerichte duiding te geven. De zes niet-existentiële Tekens vertegenwoordigen principe’s waarin de energie overweegt op de vorm. Daardoor hebben hun ladingen en inhouden van nature minder stroomlijn dan die van de andere zes Tekens waarin vorm op de energie overheerst, de feiten op de erin aanwezige grondwaarden.
Het Teken Stier b.v. manifesteert niet alleen grote drang naar materiële zekerheid doch ook minstens een even groot verlangen naar het genieten van al het goede in het leven. Twee wensen dus die doorgaans niet tegelijkertijd kunnen worden vervuld, want dit genieten kost altijd geld, wat inhoudt dat het kapitaal, basis van materiële zekerheid, moet worden aangesproken. Nu valt het uitgeven van geld, ( slinken van kapitaal), onder het tegenover Stier liggende teken Schorpioen. Getweeën dekken deze tekens het hele proces kapitaal/uitgeven/genieten; in de fase van het uitgeven drukt Stier zich als het ware existentieel uit in het teken Schorpioen. Tweelingen is het Teken van de feitelijke en objectieve informatie – maar bestaat er eigenlijk wel zoiets als een objectief verslag? Nee, zoiets bestaat niet: alleen al de woordkeus en woordvolgorde zorgen voor een subjectief ( persoonlijke zienswijze ) element, nog afgezien van intonatie ( stembuiging ) en datgene wat wordt weggelaten omdat het te weinig indruk maakte op degene die getuige was van de gebeurtenis. In elk verslag kruipt op deze wijze een persoonlijk commentaar, een gegeven dat te maken heeft met het tegenover Tweeling liggende teken Boogschutter. Ook hier dus een "uitstapje" naar het tegenoverliggende Teken, dat zich in de existentiële helft bevind. In zijn verslag – en dat is iets van de ene naar de andere mens- drukt Tweelingen zich existentieel uit in Boogschutter. Minder belangrijk inzake het praktische duiden van de horoscoop maar desondanks vermeldingswaardig is het bestaan van de omgekeerde werking. Boogschutter levert een persoonlijk commentaar, legt getuigenis van iets af, maar dit commentaar wordt ondanks zijn subjectieve (persoonlijke zienswijze) ondergrond onmiddellijk toegevoegd aan de feiten en gaat zo een objectieve rol spelen. M.a.w. Boogschutter drukt zich in het leven, het niet-existentiële, uit via Tweelingen.
Voor de praktische duiding betekent een en ander dat planeten in de niet-existentiële Tekens via het overliggende Teken een existentiële betekenis krijgen. Via die tekens kan hun lading of inhoud naar een concrete vorm toe worden gestroomlijnd en op deze wijze een veel tastbaarder en meer waarneembaar effect sorteren, dat veel ondubbelzinniger te verwoorden is vanuit de horoscoop. Wanneer Mars b.v. in het Teken Ram staat, zal de neiging tot opdringerigheid, eigen aan deze stand, zich meestal veel duidelijker afspiegelen als een spanning verhogende factor in het tegenoverliggende Teken Weegschaal, dus als spanning in het relatieleven. De positie in het Teken Ram duidt er eigenlijk alleen maar op dat de persoon in kwestie van binnenuit steeds overweldigt dreigt te worden door zijn eigen impulsen. Daarbij is het vaak zelfs zo dat hij, indien hij in zijn ééntje is of werkt, zelf weinig of helemaal geen last ondervind van die Marspositie in Ram.
Iemand met Saturnus in Waterman zal zich over het algemeen misschien wat afgeremd voelen als hij in groep verkeert. Het concrete probleem ligt echter veeleer in de Leeuwsfeer ertegenover en heeft veel meer allure van: hoe uit ik mij en zet ik mijzelf neer zonder teveel of te weinig ruimte in te nemen binnen de groep? Voor de persoon in kwestie speelt de hele problematiek rond dit punt en daar zit voor hem ook het handvat van het probleem. En degene met Saturnus in Leeuw dan? Zeker, hij heeft hetzelfde probleem, maar in zijn leven speelt het over de hele linie en niet specifiek in verband met het functioneren binnen de groepen Zelfde als de persoon met Mars in Weegschaal, dat is een stand die iemand de neiging geeft een partner te kiezen met wiens karakter het zijne van nature botst. Een keuze dus voor een relatie waarin erg veel moet worden afgeslepen om tot overeenstemming en een min of meer definitieve verenigbaarheid van de karakters te komen. Bij hem is er voortdurend, ook als hij niet met de partner is, een bepaalde dosis spanning of ergernis.
( Existentiefilosofie: waarin de nadruk valt op het individu en zijn bestaan in de telkens aanwezige situatie, de spanning tussen het zijn en het niets, en de dood).
In de eerstgenoemde (Leeuw – Steenbok ), ligt dit precis andersom: het leven is er ondergeschikt aan de eisen die uit de maatschappelijke omstandigheden voortvloeien. In het eerste van de existentiële tekens, Leeuw, is deze tendens nog heel zwak maar daarna wordt hij voortdurend sterker en in het laatste teken van de existentiële serie, Steenbok, bereikt hij zijn maximum dat tevens het punt van omslag is. In Waterman, het eerste van de niet-existentiële Tekens, is het leven nog relatief zwak en uit het zich vooral in een medeleven met anderen, maar darna wordt het voortdurend sterker; in het Teken kreeft bereikt het zijn maximum.Het proces door de existentiële helft van de Dierenriem kan aldus worden samengevat. In Leeuw ontstaat het persoonlijke Ik, in een soort tweede geboorte na het geboren worden als zaadcel in Ram. Het volgende Teken, Maagd, is het veld voor het avontuur van dit Ik, in wezen een eenzaam avontuur waarin slechts de wereld tegenspel biedt. De mensen in die wereld worden er nog nauwelijks in betrokken; dat volgt pas in de Weegschaalfase. Deze representeert ( staat gelijk met ), de confrontatie met de ander binnen de partnerrelatie, waar Schorpioen het strijdtoneel voor offreert, het strijdtoneel van projectie’s tussen de partners over en weer en van hun verborgen drijfveren. Alles wat een te gering individueel karakter heeft, sneuvelt in dit gevecht, hetzij door aanpassing ( Weegschaal), hetzij door bewustwording en transformatie ( Schorpioen ). Daardoor wordt het Ik in deze fase tot een Individu! In Boogschutter gaan de maatschappelijke verhoudingen pas echt meespelen, de verhoudingen die niet alleen voor mij en mijn partner gelden maar voor iedereen. Steenbok, het Teken waarin de existentiële druk zijn maximum bereikt, vertegenwoordigt de harde faqade ervan: het individu stelt zich tegenover de maatschappij en streeft er met alle kracht en overtuiging naar om hemzelf en de zijnen een plaats onder de Zon te veroveren. In die strijd wordt men van Individu tot Iemand in de maatschappij. Dan is de existentiële weg ten einde en begint de levenshelft.
In de existentiële helft van de dierenriem gaat het om een proces dat zich binnen de klokketijd voltrekt en waarin elke stap een bepaalde hoeveelheid tijd in beslag neemt. In de andere helft speelt de tijd geen rol: de effecten van die zes tekens zijn er tegelijkertijd, zoals al werd gezegd door de koppeling van de eerste vier met het voorgeboortelijke. Bij de laatste twee Tekens ligt dit iets anders. Ook zij vallen buiten de klokketijd, maar eerder omdat deze tijd en de daarmee verbonden "historie" zijn afgeschaft. Om iemand te worden in de maatschappij heeft men een bepaalde opleiding nodig, een bepaald arbeidsverleden en soms zelfs een bepaalde leeftijd – allemaal historische zaken, die voor een groot deel bepalen wat men in de maatschappij kan worden.
Ook op het gebied van duiden van de persoonlijke horoscoop is het maken van deze splitsing van belang. Vooral in het begin is het n.l. lastig aan planeten in de niet-existentiële helft een op de concrete wereld een gerichte duiding te geven. De zes niet-existentiële Tekens vertegenwoordigen principe’s waarin de energie overweegt op de vorm. Daardoor hebben hun ladingen en inhouden van nature minder stroomlijn dan die van de andere zes Tekens waarin vorm op de energie overheerst, de feiten op de erin aanwezige grondwaarden.
Het Teken Stier b.v. manifesteert niet alleen grote drang naar materiële zekerheid doch ook minstens een even groot verlangen naar het genieten van al het goede in het leven. Twee wensen dus die doorgaans niet tegelijkertijd kunnen worden vervuld, want dit genieten kost altijd geld, wat inhoudt dat het kapitaal, basis van materiële zekerheid, moet worden aangesproken. Nu valt het uitgeven van geld, ( slinken van kapitaal), onder het tegenover Stier liggende teken Schorpioen. Getweeën dekken deze tekens het hele proces kapitaal/uitgeven/genieten; in de fase van het uitgeven drukt Stier zich als het ware existentieel uit in het teken Schorpioen. Tweelingen is het Teken van de feitelijke en objectieve informatie – maar bestaat er eigenlijk wel zoiets als een objectief verslag? Nee, zoiets bestaat niet: alleen al de woordkeus en woordvolgorde zorgen voor een subjectief ( persoonlijke zienswijze ) element, nog afgezien van intonatie ( stembuiging ) en datgene wat wordt weggelaten omdat het te weinig indruk maakte op degene die getuige was van de gebeurtenis. In elk verslag kruipt op deze wijze een persoonlijk commentaar, een gegeven dat te maken heeft met het tegenover Tweeling liggende teken Boogschutter. Ook hier dus een "uitstapje" naar het tegenoverliggende Teken, dat zich in de existentiële helft bevind. In zijn verslag – en dat is iets van de ene naar de andere mens- drukt Tweelingen zich existentieel uit in Boogschutter. Minder belangrijk inzake het praktische duiden van de horoscoop maar desondanks vermeldingswaardig is het bestaan van de omgekeerde werking. Boogschutter levert een persoonlijk commentaar, legt getuigenis van iets af, maar dit commentaar wordt ondanks zijn subjectieve (persoonlijke zienswijze) ondergrond onmiddellijk toegevoegd aan de feiten en gaat zo een objectieve rol spelen. M.a.w. Boogschutter drukt zich in het leven, het niet-existentiële, uit via Tweelingen.
Voor de praktische duiding betekent een en ander dat planeten in de niet-existentiële Tekens via het overliggende Teken een existentiële betekenis krijgen. Via die tekens kan hun lading of inhoud naar een concrete vorm toe worden gestroomlijnd en op deze wijze een veel tastbaarder en meer waarneembaar effect sorteren, dat veel ondubbelzinniger te verwoorden is vanuit de horoscoop. Wanneer Mars b.v. in het Teken Ram staat, zal de neiging tot opdringerigheid, eigen aan deze stand, zich meestal veel duidelijker afspiegelen als een spanning verhogende factor in het tegenoverliggende Teken Weegschaal, dus als spanning in het relatieleven. De positie in het Teken Ram duidt er eigenlijk alleen maar op dat de persoon in kwestie van binnenuit steeds overweldigt dreigt te worden door zijn eigen impulsen. Daarbij is het vaak zelfs zo dat hij, indien hij in zijn ééntje is of werkt, zelf weinig of helemaal geen last ondervind van die Marspositie in Ram.
Iemand met Saturnus in Waterman zal zich over het algemeen misschien wat afgeremd voelen als hij in groep verkeert. Het concrete probleem ligt echter veeleer in de Leeuwsfeer ertegenover en heeft veel meer allure van: hoe uit ik mij en zet ik mijzelf neer zonder teveel of te weinig ruimte in te nemen binnen de groep? Voor de persoon in kwestie speelt de hele problematiek rond dit punt en daar zit voor hem ook het handvat van het probleem. En degene met Saturnus in Leeuw dan? Zeker, hij heeft hetzelfde probleem, maar in zijn leven speelt het over de hele linie en niet specifiek in verband met het functioneren binnen de groepen Zelfde als de persoon met Mars in Weegschaal, dat is een stand die iemand de neiging geeft een partner te kiezen met wiens karakter het zijne van nature botst. Een keuze dus voor een relatie waarin erg veel moet worden afgeslepen om tot overeenstemming en een min of meer definitieve verenigbaarheid van de karakters te komen. Bij hem is er voortdurend, ook als hij niet met de partner is, een bepaalde dosis spanning of ergernis.
uit handboek voor Astrologie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten